Używamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki. Więcej informacji w naszej polityce prywatności.

close

Kategorie

1. Informacje wstępne

 

Klasyfikacja filtrów

Klasa

% minimalnej skuteczności

 Całkowity przeciek do wewnątrz

FFP1

78%

 22%

FFP2

22%

 78%

FFP3

98

 2%

Przykład: półmaska FFP3 zatrzyma 98% cząstek

 

Filtry chroniące przed pyłami i aerozlami

Typ

kod koloru

 Zabezpieczenie

P1

 

Do ochrony przed dużymi cząstkami stałymi bez szczególnej toksyczności (węglan wapniowy)

P2

 

Przed aerozloami stałymi i/lub płynnymi ze wskazaniami jako niebezpieczne lub drażniące (dwutlenek krzemu, węglan sodowy)

P3

 

Przed aerozloami stałymi i/lub ciekłymi o właściowościach (beryl - cząsteczki radioaktywne)

 Dotyczy norm EN 136 EN 140 EN 141 EN 143 EN 149 EN 405

 

Klasyfikacja odnosząca się do stosowania pochłaniaczy

Filtry przeciwgazowe i przeciwparowe

kod koloru

Rodzaj zabezpieczenia

Typ A

 

Gazy i opary organiczne, których punkt wrzenia jest

Typ B

 

Gazy i opary nieorganiczne za wyjątkiem tlenku węgla

Typ E

 

Dwutlenek siarki i niektóre kwaśne gazy I pary

Typ K

 

Amoniak i niektóre pochodne amidu

 Dotyczy norm EN 136 EN 140 EN 141 EN 143 EN 149 EN 405

 

Klasy absorpcji pochłaniaczy gazowych i oparów

Klasa 1

Pochłaniacz o małej zdolności absorpcji (stężenie obj. zanieczyszczenia od 0.1% lug 1000ppm)

Klasa 2

Pochłaniacz o średniej zdolności absorpcji (stężenie obj. zanieczyszczenia < od 0.5% lug 5000ppm)

Klasa 3

Pochłaniacz o dużej zdolności absorpcji (stężenie obj. zanieczyszczenia < od 1.0% lug 10000ppm)

ppm: 1 część zanieczyszczenia na 1 milion części ośrodka dyspersyjnego

 Dotyczy norm EN 136 EN 140 EN 141 EN 143 EN 149 EN 405

 

Zagrożenia spowodowane promieniowaniami szkodliwymi dla oka

Strefa

Długość fali

środowisko

uszkodzenia wzroku

UV-A

315-380 nm

Praca na zewnątrz

 Zmęczenie gałek ocznych, zbytnie nasłonecznienie, częściowa ślepota

UV-B

280-315 nm

Światło słoneczne, środowisko przemysłowe, badanie przy czarnym świetle

Katarakta, flesz spawalniczy, udar łuku

UV-C

100-280 nm

Środowisko przemysłowe, spawanie łukiem

Uszkodzenie rogówki lub soczewki oka, utrata wzroku

Światło niebieskie

400-480 nm

Środowisko przemysłowe, praca przy komputerze (zmęczenie VDU), instalacje elektryczne, praca na zewnątrz

Uszkodzenie siatkówki oka, utrata wzroku, zwyrodnienie plamki żółtej (starzenie), barwnikowe zwyrodnienie siatkówki

Podczerwnień

780-1400 nm (bliska IR)

1400-2000 nm (średnia IR)

Spawanie elektryczne, odlewnictwo (produkcja szkła lub stali), procesy przy mikrofali, światło słoneczne

 Uszkodzenie siatkówki, barwnikowe zwyrodenienie siatkówki, uszkodzenia rogówki lub soczewki oka, zwyrodnienie plamku żółtej (starzenie)

 

Spektrum elektromagnetyczne

 Dzięki noszeniu odpowiednich filtrów można wyeliminować znaczną część spektrum elektromagnetycznego (nadfiolety, podczerwienie) jak również pewne partie światła.

 

 

Obróbka szkieł

 Szkła poddawane obróbce przeciw zarysowaniu zabezpieczone są przeciw skutkom tarcia co pozwala przedłużyć im okres użytkowania. Obróbka chroniąca przed zaparowaniem umożliwia okularom odporność w przypadku szybkich zmian temperatur.

 

2. Spis norm

 

EN 136 Maski pełne

 Dotyczy badań odnośnie odporności na temperaturę, uderzenia, działanie płomienia, promieniowania termicznego, naciągania, testowania środków czyszczących i dezynfekujących. Wymagania nt. zapewnienia przez producenta znakowania instrukcji.

 

EN 140 Półmaski i ćwierć maski

 Dotyczy badań odporności na uderzenia, temperaturę, działanie płomienia, na środki czyszczące i dezynfekujące, oraz oporów oddychania.

 

EN 141 Pochłaniacze i filtropochłaniacze

 Opisuje ona badania laboratoryjne w celu zapewnienia zgodności co do wytrzymałości na uderzenia, temperaturę, wilgoć, pracę w miejscach szczególnie narażonych na korozję oraz odporności mechanicznej i oddechowej.

 

EN 143 Filtry chroniące przed cząstkami

 Odnosi się ona do wytrzymałości na uderzenia, temperaturę, wilgoć, pracę w miejscach szczególnie narażonych na korozję oraz odporności mechanicznej i oddechowej.

 

EN 149

 Wyszczególnia minimalne wartości charakteryzujące półmaski filtrujące stosowane jako sprzęt ochronny układu oddechowego.

DOBÓR FILTRA

 Każdy filtr lub pochłaniacz rozpoznaje się po odpowiednim kodzie koloru.

NDS ( Najwyższe Dopuszczalne Stężenie)

 odpowiada ono stężeniu mierzonemu dla danego produktu przez pewien okres czasu (np. 8-godzinny dzień pracy). Jeśli NDS przekracza stężenie, na które może być narażony człowiek bez uszczerbku na jego zdrowiu, zabezpieczenie będzie konieczne. NDS znajduje się w opisie toksycznego produktu.

VLE (Współczynnik ograniczenia ekspozycji wg. normy europejskiej)

 Jest to stężenie mierzone w czasie maksymalnym 15 minut, którego nie można przekroczyć.

 Dotyczy badań odporności na uderzenia, temperaturę, działanie płomienia, na środki czyszczące i dezynfekujące, oraz oporów oddychania.

 

EN 166

 Posiada zastosowanie do wszelkich typów ochrony indywidualnej oczu przeciwdziałających zagrożeniom mogącym spowodować uszkodzenie oka, za wyjątkiem promieniowania pochodzenia nuklearnego, promieni X, emisji lasera i podczerwieni wysyłanych przez źródła o niskich temperaturach. Nie ma zastosowania w przypadku, kiedy istnieją odrębne normy (ochrona oczu przed laserem, przed słońcem do użytku ogólnego,...)

 

EN 169

 Dotyczy filtrów spawalniczych i filtrów dla technik pokrewnych.

 

EN 175

 Specyfikacja wymagań bezpieczeństwa odnośnie sprzętu ochrony oczu i twarzy przy spawaniu i technikach pokrewnych.

 

EN 340

 Norma ta dotyczy wymagań ogólnych dla odzieży ochronnej, zdefiniowanych jako zamienniki lub wkładane na zewnątrz odzieży osobistej i skonstruowanych w taki sposób, by chronić przed jednym lub wieloma zagrożeniami.

Oznakowanie:

- nazwa, marka handlowa,

- rodzaj produktu,

- rozmiar,

- numer odpowiedniej normy,

- piktogramy,

- etykieta ze sposobem konserwacji,

- instrukcja użytkowania.

 

EN 342 Odzież chroniąca przed zimnem

 Norma ta określa wymagania i metody badań właściwości odzieży chroniącej przed zimnem przy temperaturach poniżej -5*C.

 Klasa przepuszczalności powietrza (0 do 3) : jest to poziom szczelności odzieży.

 Klasa odporności parowania (0 do 3) : jest to poziom właściwości "oddychających" odzieży.

 

Tabela interpretacji odporności odzieży w niskich temperaturach, certyfikowanych na zgodność z normą EN342 Podane temperatury i czas ulegają zmianom w zależności od rodzaju odzieży i aktywności danej osoby

Bardzo mała aktywność:

nieruchoma pozycja stojąca lub siedząca z lekką pracą ramion.

Mała aktywność:

marsz 2 km/h lub pozycja stojąca z umiarkowaną pracą ramion.

Średnia aktywność:

marsz 4 km/h lub praca stojąca przy ruchach kręgosłupa.

 

Dla każdego rodzaju aktywności oblicza się minimalną temperaturę, w której ciało może być przetrzymywane w warunkach niezdefiniowanej termicznej neutralności (8 godz.) i najniższej temperaturze, która może być wytrzymywana przez 1 godzinę z prędkością chłodzenia do zaakceptowania przez organizm ludzki. Izolację tą otrzymuje się przy użyciu odzieży spodniej (typ B), a mianowicie : długie kalesony i podkoszulek z długimi rękawami, spodnie i bluza z polaru, podkolanówki i grube skarpety, rękawice ocieplane i kominiarka.

 

EN 343 odzież chroniąca przed złą pogodą

Odporność na przenikanie wody (0 do 3) : jest to poziom przesiąkania odzieży.

Odporność na przenikanie pary (0 do 3) : jest to poziom "oddychania" odzieży.

 

Środowisko zastosowania : Niniejsza forma określa właściwości odzieży chroniącej przed złą pogodą, wiatrem i zimnem w temperaturach poniżej -5*C. Pierwszy numer widniejący po prawej stronie piktogramu, oznacza poziom nieprzemakalności, drugi odnosi się do poziomu "oddychania" odzieży.

 

EN 344-1

 Określa ona wymagania i metody badania obuwia bezpiecznego, ochronnego i zawodowego w pracy.

 

 Musi być powiązana i stosowana wraz z normami EN345-1, EN346-1 i EN347-1, które precyzują wymagania obuwia w zależności od poziomu występowania poszczególnego ryzyka.

 

EN 345-1 Wymagania dla obuwia bezpiecznego do użytku w pracy

 Powołując się na normę EN344-1, ta europejska norma określa podstawowe i dodatkowe wymagania dla obuwia bezpiecznego do użytku zawodowego, oznaczonego symbolem "S".

 

 But został wyposażony w podnosek ochronny mający zapewnić ochronę przed maksymalnym uderzeniem o wartości równej 200 J i przed zgnieceniem o wartości 10 kN. 7.15. EN 346-1 Wymagania dla obuwia ochronnego, oznaczonego P

 But został wyposażony w podnosek ochronny mający zapewnić ochronę przed maksymalnym uderzeniem o wartości równej 100 J i przed zgnieceniem o wartości 10 kN. 7.16. EN 347-1 Wymagania dla obuwia zawodowego do użytku w pracy, oznaczonego O.

 Obuwie to różni się od obuwia bezpiecznego z powodu braku posiadania podnoska zabezpieczającego przed uderzeniem i zgnieceniem.

 

 Wymagania dla tych trzech norm europejskich mogą być zaliczone do trzech kategorii.

 

EN 352 Wymagania bezpieczeństwa i badania

EN352-1:nauszniki przeciwhałasowe

EN352-2:wkładki przeciwhałasowe

EN352-3:nauszniki przeciwhałasowe mocowane do przemysłowego hełmu ochronnego

 

 Stanowią o wymogach w zakresie budowy, projektu, charakterystyki technicznej i metod badań.

 Nakazują udostępnienie informacji dotyczących danych technicznych.

 

EN 368

 Odporność materiału na przenikanie cieczy.

 

EN 374-2 Ochrona przed mikroorganizmami

 

Norma 374 określa metodę badań dla odporności na przepuszczanie rękawic ochronnych zabezpieczających przed związkami chemicznymi i/lub mikroorganizamami. Kiedy rękawice odporne są na przepuszczanie, badane wg tej części normy EN374-2, tworzą skuteczną barierę przeciw zagrożeniom mikrobiologicznym.

 

EN 374-3 Odporność chemiczna

 

Dotyczy wyznaczenia odporności tworzyw wchodzących w skład rękawic na przesiąkanie związków chemicznych bez gazów, potencjalnie niebezpiecznych w razie ciągłego kontaktu. Należy więc zwrócić szczególną uwagę na fakt, że badanie to nie jest sprawozdaniem z warunków mogących wystąpić w pracy oraz zaleca się wykorzystywanie wyników badań, posiadających wartość jak najbardziej względną, wyłącznie do porównywania tworzyw jako grupę kategorii wytrzymałościowej przez określony czas oddziaływania.

 

 EN 381 Odzież ochronna dla użytkowników ręcznych pilarek łańcuchowych

 Odzież wyposażona jest w zestaw antyprzecięciowy, będący prawdziwą barierą przeciw ostrzu piły, zrealizowany z wielowarstwowej dzianiny pętelkowej, w składzie której znajduje się poliester, polipropylen o wysokiej gęstości i dodatkowo wzmocniona włóknami Kevlaru R. Norma EN381 określa poziom zabezpieczania w stosunku do prędkości łańcucha i powierzchni ochronnej odzieży. Dane te są sprecyzowane w normie EN381-1 dla osłony nóg i w normie EN381-11 w przypadku bluzy.

 

EN 388 Odporność mechaniczna

 

Ma zastosowanie do wszelkiego typu rękawic ochronnych w zakresie oddziaływań fizycznych i mechanicznych w postaci tarcia, przecięcia, przekłucia i rozdarcia.

  

Stopnie wytrzymałości

Wymagania

0 do 4

a: Odporność na ścieranie : Ilość niezbędnych cykli przy stałej prędkości, aby uszkodzić próbkę.

0 do 5

b: Odporność na przecięcie ostrym narzędziem : Ilość niezbędnych cykli przy stałej prędkości, aby uszkodzić próbkę.

0 do 4

c: Odporność na rozdarcie : Maksymalna siła działania w celu rozdarcia próbki.

0 do 4

d: Odporność na przekłucie : Konieczna siła z jaką znormalizowany grot przekłuje próbkę.

 

EN 397 Przemysłowe hełmy ochronne

 Umieszczenie oznakowania: numer normy europejskiej, nazwa lub identyfikator producenta, rok i kwartał, typ hełmu, rozmiar lub zakres rozmiaru. W instrukcji użytkowania wyszczególnione są dane lub zalecenia odnośnie regulacji, montażu, stosowania, czyszczenia, dezynfekcji, konserwacji, przeglądu i przechowywania.

 

EN 405 półmaski pochłaniające lub filtropochłaniające z zaworami

 Wyszczególnia badania w zakresie odporności na rodzaj działań, na zużycie, uderzenia, ogień i na opary oddychania.

 

EN 420 Rozmiary rękawic

rozmiar rękawicy

odpowiada ręce o rozmiarze

wymiary ręki

minimalna długość rękawicy

obwód dłoni

długość

6

6

152

160

220

7

7

178

171

230

8

8

203

182

240

9

9

229

192

250

10

10

254

204

260

11

11

279

215

270

 

EN 407 Odporność na gorąco i ogień

 

Określa metody badań, wymagania ogólne i poziomy właściwości termicznej oraz sposób oznakowania rękawic ochronnych przed gorącem i/lub ogniem. Stosuje się ją do wszystkich rękawic, które powinny chronić przed gorącem i/lub płomieniami pod jedną lub wieloma następującymi formami : ogień, ciepło kontaktowe, ciepło konwekcyjne , promieniowanie cieplne, drobne rozpryski stopionego metalu, duże rozpryski stopionego metalu.

 

ZAGROŻENIA TERMICZNE (gorąco i/lub ogień)

Poziom właściwości

Wymagania

1 do 4

a : Niepalność : Czas palenia się tworzywa i pozostawanie w stanie w stanie tlenia się po zlikwidowaniu źródła ognia

1 do 4

b : Odporność na ciepło kontaktowe : Temperatura (w przedziale 100*C do 500*C) w jakiej osoba nosząca rękawice nie odczuje żadnego bólu (czas co najmniej 15 sekund)

1 do 4

c : Odporność na ciepło konwekcyjne : Czas w jakim rękawica jest w stanie opóźnić przewodzenie ciepła wynikającego z działania ognia

1 do 4

d : Odporność na promieniowanie cieplne : Czas konieczny do podwyższenia temperatury do poziomu danego gorąca

1 do 4

e : Odporność na drobne rozpryski ciekłych metali : Konieczna ilość rozprysków do podniesienia temperatury rękawicy do pewnego poziomu

1 do 4

f : Odporność na duże rozpryski ciekłych metali : Konieczna ilość rozprysków do spowodowania uszkodzenia rękawicy

 

EN 458 Ochronniki słuchu

 Zaleca dobór, użytkowanie, konserwację codzienną i okresową oraz zachowanie ostrożności przy użytkowaniu.

 

EN 465 Odzież chroniąca przed chemikaliami z połączeniami nieprzepuszczającymi rozpylonej cieczy

Norma ta określa jakie są minimalne wymagania dla odzieży nieprzepuszczającej rozpylonej cieczy, posiadającej uszczelnione szwy między różnymi jej częściami jak również dla rękawic i obuwia wysokiego przeznaczonych do ochrony ich użytkownika przed płynnymi substancjami chemicznymi.

 

EN 465-4

 Podaje ona jakie są wymagania odnośnie właściwości materiałów zastosowanych w tej odzieży ochronnej i całościowo dla poszczególnego rodzaju artykułu.

 

EN 466 Odzież chroniąca przed chemikaliami z połączeniami nieprzepuszczającymi cieczy

 Norma ta określa, jakie są minimalne wymagania dla odzieży nieprzepuszczającej cieczy, posiadającej uszczelnione szwy między różnymi jej częściami jak również dla rękawic i obuwia wysokiego przeznaczonych do ochrony ich użytkownika przed płynnymi substancjami chemicznymi.

 

EN 466-3

 Podaje ona, jakie są wymagania odnośnie właściwości materiałów zastosowanych w tej odzieży ochronnej i całościowo dla poszczególnego rodzaju artykułu.

 

EN 467 Odzież chroniąca przed ciekłymi chemikaliami

Obowiązująca norma europejska określa minimum wymagań w stosunku do artykułów odzieżowych zapewniających ochronę niektórym częściom ciała przed ciekłymi chemikaliami jak np. fartuchy, rękawy i kaptury.

 

Określa ona wymagania co do właściwości materiałów konstrukcyjnych odzieży ochronnej, lecz nie dla całkowitej ochrony chemicznej z racji możliwości stosowania tych elementów odzieży w różnych zestawieniach.

 

EN 468

 Badanie odporności ubrania w kabinie na rozpyloną ciecz po przeprowadzonych wcześniej praniach.

 

EN 470-1 Odzież ochronna dla spawaczy i osób wykonujących zawody pokrewne

 Określa metody badań i wymagania ogólne właściwości odzieży ochronnej przeznaczonej dla spawaczy i osób zajmujących się technikami pokrewnymi, odznaczającymi się podobnymi zagrożeniami.

 

 Ten typ odzieży ochronnej ma za zadanie chronić osobę, która ją nosi przed małymi rozpryskami ciekłych metali, krótkotrwałym kontaktem z płomieniem oraz przed promieniowaniem ultrafioletowym. Przeznaczony jest do noszenia w sposób nie przerwany przez okres do około 8 godzin, w temperaturze otoczenia.

 

EN 471 Odzież ostrzegawcza o intensywnej widzialności

 Norma definiuje właściwości, jakie powinna posiadać odzież mająca na celu wizualnie sygnalizować obecność użytkownika, aby go zauważyć i widzieć w warunkach niebezpiecznych, tak przy świetle dziennym i nocnym, jak i w świetle reflektorów.

- Klasa powierzchni materiałów tła o właściwościach fluorescencyjnych (0 d o3) : podaje klasę widzialności odblaskowej materiału.

- Klasa materiału odblaskowego (0 do 3) : podaje klasę tworzywa odblaskowego w zależności od swego współczynnika odblaskowości.

 Technologie odblaskowe 3M Scotchlite R odbijają światło reflektorów pojazdu w kierunku swego źródła pozwalając na zwiększenie odległości z której widzialny jest pieszy z 30 do 160 metrów.

 

 3M SCOTCHLITE TM REFLECTIVE MATERIAL

- Materiał na bazie mikrokulek : mikrokulki szkła zatopione w żywicy o właściwościach odblaskowych,

- Błona z mikro graniastosłupami : graniastosłupy akrylowe zespolone z błoną PVC poprzez połączenie wewnątrz molekularne.

 

EN 511 Odporność na zimno

 

Określa metody badań rękawic chroniących przed zimnem przekazywanym konwekcyjnie lub za pośrednictwem przewodzenia do -50*C. Zimno to może być związane z warunkami klimatycznymi lub działalnością zawodową.

 

 

OCHRONA PRZED ZIMNEM

Poziom właściwości

Wymagania

0 do 4

a : Odporność na zimno konwekcyjne

0 do 4

b : Odporność na zimno kontaktowe

0 lub 1

c : Nieprzemakalność

 

EN 531 Odzież ochronna przeznaczona dla pracowników przemysłu narażonych na czynniki gorące

 Norma ta jest stosowana dla odzieży ochronnej dla pracowników przemysłu narażonych na kontakt z gorącem. Ubranie składa się z elementów wierzchnich wykonanych z elastycznych materiałów mających za zadanie chronić odpowiednie partie ciała. Do tej ochrony zalicza się też kaptur, i getry, lecz wyłączone są wszystkie inne rodzaje ochrony głowy, rąk i nóg.

 

Norma EN531 określa wymagania co do właściwości i metod badań dla zastosowanych materiałów do konstrukcji odzieży i udziela wskazówek odnośnie kroju do ewentualnego wykorzystania.

 

 Odzież ochronna spełniająca wymaganie niniejszej normy europejskiej ma na celu ochronę pracowników przemysłu narażonych na krótkotrwałe kontakty z płomieniem oraz z przynajmniej jednym rodzajem czynnika gorącego. Czynnikami gorącymi mogą być: ciepło konwekcyjne, promieniowanie cieplne, duże rozpryski ciekłych metali lub kombinacje działania tych czynników.

 

EN 533 Odzież chroniąca przed ograniczonym rozprzestrzenianiem płomienia

 Norma ta określa wymagania dla właściwości materiałów o ograniczonym rozprzestrzenianiu płomienia stosowanych w odzieży ochronnej. Podaje ona klasyfikację od 1 do 3 dla materiałów i połączeń materiałów poddanych próbie według EN532 przed i po wypraniu.

 

 Materiał z wskaźnikiem 3 nie powoduje żadnego rozprzestrzeniania płomienia i nie powstają dziury przy kontakcie z płomieniem.

 

EN 659 Rękawice ochronne dla strażaków

 Ma zastosowanie wyłącznie do rękawic ochronnych dla strażaków do walki z pożarami i przy operacjach poszukiwawczo-ratowniczych. Określa metody badań i właściwości minimalne tych rękawic (przykładem jest minimalny poziom odporności mechanicznej wg normy EN388 wynoszący 2,2,2,2).

 

EN 812 Przemysłowe hełmy lekkie

 Są one przeznaczone przede wszystkim do stosowania wewnątrz budynków. Hełm lekki nie zabezpiecza przed upadkiem przedmiotu z wysokości, lecz przed zderzeniem z przeszkodą i nie może w żadnym przypadku zastępować hełmu ochronnego.

 

EN 943-1 Odzież ochronna przed płynnymi i gazowymi substancjami chemicznymi, aerozolami i cząstkami stałymi.

 Norma ta określa minimalne wymagania dla chemicznych kombinezonów ochronnych z aparatem powietrznym i bez, tj. gazoszczelne (typ 1) i niegazoszczelne (typ 2), w tym dla elementów składowych jak osłona oczu lub aparat ochrony dróg oddechowych (APR), rękawic i butów, które mogą być opisane w innych normach.

 

EN 1149-1 Odzież ochronna antystatyczna

 Niniejsza norma europejska określa wymagania elektrostatyczne i metody badań dla odzieży ochronnej rozładowującej elektryczność statyczną, aby wykluczyć iskry mogące spowodować pożar.

 

 Wymagania te nie są wystarczające dla środowiska niepalnego wzbogaconego w tlen a metoda badań nie ma zastosowania w przypadku tkanin zawierających włókna z rdzeniem przewodzącym.

 

 Normy tej nie stosuje się do zabezpieczenia przed napięciami sieciowymi.

 

EN 12477 Odporność przy spawaniu

 Wymagania i metody badań dla rękawic stosowanych przy spawaniu ręcznym metali, cięciu i technikach pokrewnych. Rękawice spawalnicze klasyfikuje się w dwóch rodzajach : B jeśli wymagana jest dobra chwytność oraz A dla innych metod spawalniczych.

 

PREN 13034 Wymagania odnośnie właściwości technicznych ochronnych kombinezonów chemicznych przy ograniczonym zabezpieczeniu przed substancjami chemicznymi w stanie ciekłym

 Norma przedstawia minimalne wymagania dla kombinezonów do ochronny chemicznej w ograniczonym zakresie, do wielokrotnego stosowania (typ 6).

 

 Odzież ta zapewnia ograniczone zabezpieczenie przy występowaniu aerozoli, cieczy, mgieł i drobnych rozprysków, gdzie rodzaj potencjalnej ekspozycji, mgieł, parowania.... jest określony.

 

 Norma wyszczególnia również wymagania dla połączeń różnych części konstrukcyjnych tego ubrania poprzez zastosowanie próby rozpylonej cieczy w stopniu ograniczonym w stosunku do całego kombinezonu, który jest wariantem pochodnym od normy EN468 : 1994.

 

 Dwa zasadnicze badania wg. prEN13034 są badaniami pochodzącymi z norm EN368 (tkanina) i EN468 (ubranie). Spełnienie wymagań normy EN368 nie wystarczy do uzyskania certyfikacji tej odzieży.




Dane kontaktowe

 
Novel
Z.H.U.P. Lucyna Bogacz,
ul. Powstańców Wlkp. 14
64-300 Nowy Tomyśl
NIP: 788-102-13-06

tel: (61) 44 25 449

kom: 502 282 561